Bieszczady

Wędrując po Bieszczadach bardzo często można napotkać miejsca nie do końca turystycznie odkryte, aczkolwiek bardzo ciekawe. Jedno z nich znajduje się tuż obok "wielkiej obwodnicy" na rzece Olszance, jednym z dwóch prawobrzeżnych bieszczadzkich dopływów Sanu.

Mowa o pomniku przyrody nieożywionej "Wodospad w Uherach Mineralnych". Jest to "bardzo interesujący przykład formy rzeźby uformowanej w wyniku erozyjnej działalności wód płynących". To naukowe sformułowanie i pozostałe wiadomości zaczerpnięte zostały z operatu - czyli planu ochrony pomnika.

Jedno z najfajniejszych miejsc w Górach Sanocko-Turczańskich. Kamień Leski polecany jest turystom i łojantom, często można tam spotkać grupy wspinające się sportowo. Kamień jest obity. Pierwsza trasa zwana "Ziemią Obiecaną" została wytyczona przez Jacka Czyża i Jacka Trzemżalskiego w 1992 r. Jest tu kilkanaście dróg, najłatwiejsze zaczynają się od VI 2+ . Proszę pamiętać iż jest to obiekt chroniony, wspinaczka jest zabroniona.

Halicz 1333 m n.p.m. jest trzecią co do wielkości naszą górką. Niegdyś, jeszcze w latach 70. XX w. podawano, że jest najwyższym bieszczadzkim szczytem. Obecnie został detronizowany przez Tarnicę (1346 m n.p.m.) i Krzemień (1335 m n.p.m.). Za nim w czołówce znajdują się: Kopa Bukowska (1320 m n.p.m.), Bukowe Berdo ( 1313 m n.p.m.) będące częścią gniazda Tarnicy i Halicza i Wielka Rawka (1307 m n.p.m.) będąca kulminacją pasma granicznego.

Połonina Caryńska to rzucający się w oczy prawie pięciokilometrowy wał górski-dominanta bardzo dobrze widoczna z Ustrzyk Górnych i głównej drogi przebiegającej przez Bieszczady zwanej wielką obwodnicą. Ma bardzo charakterystyczny kształt: trzy wierzchołki z wyraźnie widoczną asymetrię zboczy. Stoki południowe są bardziej strome od północnych. Przez wysiedlonych autochtonów kojarzona z cerkwią, przez współczesnych często nazywana cyce carycy.